از هر چه بگذریم، سخن دوست خوش تر است .

 و چه دوستانی شایسته تر از""اهل بیت ""، برای عشق ورزیدن ، دوست داشتن ، رابطه قلبی داشتن ، به یاد آنها زیستن و نفس کشیدن و با عشق و محبت آنان تربیت کردن فرزند و در نتیجه آن ساختن جامعه است .

وقتی با کسی یا کسانی رابطه داریم ، از آنان یاد می کنیم ، تماس میگیریم و احوالپرسی می کنیم به دیدارشان می رویم ، به مهمانی دعوتشان می کنیم، در غم و شادی آنان شریک می شویم ، در سفر و حضر، پیوند با آنان را مغتنم می شماریم و این رابطه را در همه شئون زندگی خویش ، جریان و سریان می دهیم .

اهل بیت عصمت و دودمان پاک پیامبر ، دوست داشتنی ترین خانواده ای هستند که می توان نام برد و پاک تر از آنها وجود ندارد و قرآن به طهارت آنان گواهی داده است و نیز این فرمان قرآن که"" کونوا مع الصادقین "" یعنی با راستان و راستگویان باشید، بر آن دودمان مطهر تطبیق و تفسیر شده است و مزد رسالت حضرت رسول ، "" مودت ذی القربی "" قرار داده شده است .

با این خاندان تا چه حد رابطه مودت و دوستی داریم ؟ تا چه حد عترت پیامبر، در خانواده ما حضور دارند ؟ آیا عطر وبوی محبت اهل بیت را، در بین خانه و خانواده و فرزندان و بستگانمان ،گسترده ایم؟ اگر عشق انس با خاندان پیامبر (ص) یک وظیفه است ، تا چه حد خود و فرزندانمان به این وظیفه عمل کرده ایم و دیگران را به ادای این تکلیف فرا خوانده ایم ؟

طبیعی است که سخن از "" تربیت ولایی "" به میان آید و پرواراندن نسلی علی دوست و محب خاندان رسول و دلباخته و پیرو اهل بیت ، که در غم ها و شادیهای این مجموعه نورانی ، غمگین و شادمان شوند . ایشان میان خود و آنان علقه و پیوندی درونی ، عاطفی و روحی احساس می کنند و همین پیوند را سرمایه و خمیر مایه همرنگی و همراهی با آنان قرارمی دهند .

حضرت علی (ع) می فرمایند : "" علیکم بحب آل نبیکم فانه حق الله علیکم "" بر شما باد دوست داشتن خاندان پیامبرتان ، که این، حق خداوند بر شماست . ""

راستی با این توصیه پیامبر اکرم چه کرده ایم که از ما خواسته است :

"" ادبوا اولادکم علی حبی و حب اهل بیتی ""

فرزندانتان را با محبت من و محبت خاندان من تربیت و تادیب کنید . ""

چنین تربیتی برای فرزندان مصونیت می آورد . دل های شیفته اهل بیت و فرزندان آشنا ودوستدار خاندان پیامبر، کمتر در معرض فساد اخلاق و بی هویتی و خود باختگی در برابر فرهنگ بیگانه و وسوسه های شیطانی و انحرافات قرار می گیرند . وقتی خداوند آنان را از لغزش ها، مصونیت بخشیده است . (عصمکم الله من الزلل)، این عصمت اخلاقی در مرتبه نازل تری به هواداران و شیفتگان هم سرایت می کند و دو ستدار اهل بیت ، دوستدار طاعت و پاکی و بندگی و قرآن و نماز و دعا و همکاری اجتماعی و کمک به محرومان و مبارزه با ظالمان هم خواهد بود .

آنان که در صحنه های مختلف جهادو امر به معروف ونهی از منکر و یاری مردم و رفع فتنه ها و عزت خواهی و ظلم ستیزی ، از عصر امامان معصوم تا کنون ، میدان دار و حاضر و فعال بوده اند ، از علی دوستان و عاشقان حسین و محبان اهل بیت بوده اند و الگویشان دراین راه ، خاندان عصمت بوده است . و ما ایشان را تجسم همه خوبیها و پاکیها می دانیم و می گوییم :

این عشق و علاقه و باور ، اهل محبت را به طاعت می کشاند و همدلی به همراهی منتهی می گردد و این محبت ، برکت خانه و خانواده و نمک زندگی می شود .

گوهر محبت اهل بیت ، بسیار نفیس و قیمتی است . به گفته روایات ، گناهان را می شوید ، دل را پاک می کند ، مایه کمال دینداری انسان می شود ، وسیله برخورداری از شفاعت اهل بیت می گردد، روز قیامت ایمنی می آورد و از آتش دوزخ نجات می دهد .می توان اذعان داشت که ، ثمره ای چون بهشت ، پیامد این محبت است زیرا که در آخرت ، دوستداران با دوست خود (اهل بیت) محشور می شوند و آثارو برکات فراوانی دارد و در یک کلمه به گفته حضرت رسول ، سود دنیا و آخرت را به همراه دارد .

با این همه ارزش و اثر،که در محبت است چرا ""حب اهل بیت "" را در دل و جان خویش نپرورانیم و نیفزاییم؟ و چرا فرزندان خود را با این محبت بارنیاوریم ؟

والدین می توانند با انجام دادن این اعمال که در پایین به ذکرش می پردازیم ، عشق به اهل بیت را در دل و جان فرزندانشان همچو بذری بکارند و همچو نهالی غرس کنند و پیوسته آن را آبیاری کنند، تا هر چه بالنده تر و ریشه دارتر شود :

1- نامگذاری فرزندان به نامهای اهل بیت

2- بردن فرزندان به مجالس جشن و عزای امامان

3- بردن آنان به زیارت قبور و حرم های مطهرشان

4- برگزاری مجالس بحث و گفتگو در ایام ولادت و شهادت معصومین در خانه ها

5- تشویق فرزندان برای خواندن کتاب درباره آنان

6- نوشتن مقاله و سرودن شعر درباره شخصیت آنان

7- شرکت در مسابقه های مربوط به اهل بیت به عنوان بهترین الگو در زمینه کمالات و خوبی ها

8- گفتن داستانهایی از سیره و زندگی آنان برای کودکان

9- نقل داستانهای جذاب از دوستان و علاقه مندان این خاندان

10-بیان خاطرات کرامت دیدگان و شفایافتگان از ناحیه اهل بیت

11- برگزاری جلسات و تاسیس هیات های عزاداری

12- برخورد احترام آمیز با نام و یاد ائمه پیش فرزندان و کوچک ترها

13- هدیه وجایزه دادن به آنان به خاطر هم نام بودن با یکی از معصومان

14- ذکر فضائل و مناقب اهل بیت بر اساس روایات

برقراری "" رابطه با اهل بیت "" بر مبنای محبت و عشق ، بسیار ثمر بخش است. نوجوانانی که در پی یافتن الگویند ، می توانند از شخصیت دوست داشتنی آنان الگو و سر مشق بگیرند و چنان به این الگو ها افتخار کنند ،که حاضر نشوند آن را با هیچ چیز دیگری عوض کنند وهمواره زبان حالشان این بیت باشد که:

مهر تو را به عالم امکان نمی دهم این گنج ، پر بهاست من ارزان نمی دهم

امام صادق (ع) فرمود:

"" لا تستصغر مودتنا فانها من الباقیات الصالحات ""

"" کم و کوچک مشمار چرا که از باقیات صالحات و شایسته ترین های ماندگار است. ""

اینکه امام امت( قدس سره) در مقدمه وصیت نامه خویش مکرر با تعبیر ""ما مفتخریم که ... "" نسبت به پیروی از مذهب اهل بیت و داشتن پیشوایان و الگوهایی چون ائمه معصومین ابراز خرسندی و سر بلندی می کند ، نشانه شناخت والا از ارزش و قیمت این گوهر است .

با عترتیم و چون غزل عاشقانه ایم

بر شاخه بلند ولایت ، جوانه ایم

در دام عشق ، دانه رنج و بلا خوش است

عمری است ما اسیر همین دام و دانه ایم