پیش از این محققین دریافته بودند که طول عمر حیوانات خونگرم با پایین آوردن میزان کالری مصرفی، بالا می رود. اما در آزمایشاتی که جدیدا انجام شده، به موش های مورد آزمایش اجازه داده شده در حالیکه دمای بدنشان پایین نگه داشته می شود، تا جایی که دلشان می خواهد غذا بخورند.

طی مصاحبه ای برونو کنتی (Bruno Conti) از محققینی که مسئولیت هدایت گروه تحقیقاتی فوق الذکر را درانستیتوی Scripps ایالت کالیفرنیا بر عهده دارد، اظهار داشته : "ما نشان دادیم که بدون کاهش کالری مصرفی نیز می توان در افزایش طول عمر تاثیراتی را اعمال نمود."

با تحقیقاتی که جدیدا انجام شده، نتایج اولین بررسی هایی که دانشمندان بر روی تاثیر تغییرات درجه حرارت بدن بر طول عمر جانوران خونگرم انجام دادند،در مورد جانواران خونسرد نیز صادق است. نتایج بدست آمده از وجود رابطه مستقیم بین درجه حرارت بدن و کهولت سن در این دسته از جانوران نیز خبر داده است.

آزمایشات پیشین نشان داده بود که پایین آمدن درجه حرارت بدن، از عوارض جانبی محدود کردن کالری مصرفی است. اکنون دانشمندان در پی یافتن جواب این سئوال هستند که به طور مجزا، کدام مورد در افزایش طول عمر تاثیر مستقیم دارد : کاهش درجه حرارت بدن یا کاهش کالری مصرفی.

به همین منظور، این بار کنتی و همکارانش در آزمایشات خود درجه حرارت بدن موش ها را به روش دیگری پایین آوردند: آنها از مکانیزم هیپوتالاموس که نقش ترموستات را در مغز ایفا می کند، استفاده نمودند. نتایج بدست آمده نشان داد آن دسته از موش ها که درجه حرارت بدنشان پایین آورده شده، در مقایسه با موش های نرمال، طول عمر بیشتری دارند،میزان افزایش عمر در موش های ماده حدود 20 درصد و در موش های نر 12 درصد بوده است.

به علاوه وزن موش های نر 10 درصد بیش از موش های ماده نشان داده شده که احتمال می رود دلیل آن کاهش انرژی آنها جهت پایین نگه داشتن درجه حرارت بدن باشد.

به هر ترتیب، علیرغم موفق آمیز بودن آزمایشات فوق در مورد موش ها، به نظر می رسد افرادی که مایلند بیشتر زنده بمانند، در حال حاضر باید به فکر یافتن روش دیگری باشند.

کنتی در این باره می گوید : "استفاده از این روش در انسان از لحاظ تکنیکی امکان پذیر است، اما در حال حاضر اطلاعات اندکی در مورد بی خطر بودن به کار گیری چنین روشی در دسترس است و به عقیده من در مورد انسان ها فعلا عملی نیست."